Terapia trzewna

Dysfunkcje narządów wewnętrznych mogą powodować zmianę napięć w układzie powięziowym, mięśniowym, więzadłowym, stawowym, a nawet nerwowym, naczyniowym, oddechowym i trawiennym. Prawidłowe funkcjonowanie żołądka, nerek, wątroby, dwunastnicy czy jelit ma istotny wpływ na kondycję zdrowotną człowieka. Dysfunkcja jednego z narządów może być przyczyną choroby bądź innych dolegliwości, może również przyczyniać się do zatrzymania fizjologicznego mechanizmu samoleczenia.

Powiązania między narządami wewnętrznymi z innymi układami powodują, że terapia wisceralna może stanowić integralną część postępowania w leczeniu zaburzeń czy dysfunkcji. Na połączenie układu trzewnego z somatycznym wpływa czynnik neurologiczny. Wielosegmentowe unerwienie narządów wewnętrznych i wspólne przewodnictwo nerwowe organów z mięśniami szkieletowymi może powodować napięcia w innych strukturach.

Dla przykładu wzmożone napięcie mięśniowe (a nawet ból) prawego barku może być wywołane przez wątrobę poprzez nerw przeponowy, który łączy przeponę z odcinkiem szyjnym kręgosłupa – odbywa się to poprzez mechanizm przenoszenia.

Dysfunkcje narządów wewnętrznych mogą powodować m.in. wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych, blokady ruchomości żeber i dysfunkcje stawowe. Terapia trzewna polega na szczegółowym wywiadzie oraz badaniu palpacyjnym klatki piersiowej, jamy brzusznej oraz podbrzusza. Fizjoterapeuta, dzięki znajomości topografii organów wewnętrznych, będzie mógł ocenić, które struktury cechują się nadmiernym napięciem tkankowym bądź zaburzonym ślizgiem strukturalnym.